WiMAX
Rosnąca liczba hotspotów Wi-Fi nie zmienia faktu, że popularne sieci radiowe mają albo krótki zasięg, albo małą przepustowość. WiMAX ma to zmienić. WiMAX to organizacja zrzeszająca producentów sprzętu sieciowego, która postawiła sobie za zadanie promowanie standardu komunikacyjnego zgodnego ze specyfikacją IEEE 802.16. Wśród założycieli WiMAX-a znaleźli się m.in. Nokia, Fujitsu, Intel oraz Analog Devices. Obecne łącza szerokopasmowe są kosztowne i kłopotliwe w budowie, a zmiana medium transmisyjnego z kabla na fale elektromagnetyczne nie zawsze bywa korzystna. Zasięg popularnych urządzeń radiowych najczęściej nie przekracza kilkuset metrów - tak jest w przypadku sieci Wi-Fi (IEEE 802.11). Poza tym wraz ze wzrostem odległości między bezprzewodowymi terminalami znacząco spada prędkość transmisji. Z kolei szerokopasmowe radiowe łącza dalekiego zasięgu najczęściej muszą być konstruowane w ten sposób, aby stacje nadawcza i odbiorcza "widziały się" nawzajem. Urządzenia zbudowane na bazie specyfikacji 802.16 pozwolą na konstruowanie średnio- i długodystansowych łączy radiowych.
Podstawowym elementem sieci będzie stacja bazowa, której zasięg może wynosić maksymalnie 50 kilometrów. Przewiduje się jednak, że operatorzy telekomunikacyjni postawią raczej na budowanie stacji bazowych obsługujących obszary o średnicy od siedmiu do dziesięciu kilometrów. W takich strefach możliwe będzie osiągnięcie prędkości transmisji danych rzędu 75 Mbit/s. Wystarczy to do udostępnienia sześćdziesięciu klientom łączy radiowych nieustępujących jakością kablowym łączom typu T1 lub zamiennie kilkuset kanałów.
Rosnąca liczba hotspotów Wi-Fi nie zmienia faktu, że popularne sieci radiowe mają albo krótki zasięg, albo małą przepustowość. WiMAX ma to zmienić. WiMAX to organizacja zrzeszająca producentów sprzętu sieciowego, która postawiła sobie za zadanie promowanie standardu komunikacyjnego zgodnego ze specyfikacją IEEE 802.16. Wśród założycieli WiMAX-a znaleźli się m.in. Nokia, Fujitsu, Intel oraz Analog Devices. Obecne łącza szerokopasmowe są kosztowne i kłopotliwe w budowie, a zmiana medium transmisyjnego z kabla na fale elektromagnetyczne nie zawsze bywa korzystna. Zasięg popularnych urządzeń radiowych najczęściej nie przekracza kilkuset metrów - tak jest w przypadku sieci Wi-Fi (IEEE 802.11). Poza tym wraz ze wzrostem odległości między bezprzewodowymi terminalami znacząco spada prędkość transmisji. Z kolei szerokopasmowe radiowe łącza dalekiego zasięgu najczęściej muszą być konstruowane w ten sposób, aby stacje nadawcza i odbiorcza "widziały się" nawzajem. rządzenia zbudowane na bazie specyfikacji 802.16 pozwolą na konstruowanie średnio- i długodystansowych łączy radiowych. Podstawowym elementem sieci będzie stacja bazowa, której zasięg może wynosić maksymalnie 50 kilometrów. Przewiduje się jednak, że operatorzy telekomunikacyjni postawią raczej na budowanie stacji bazowych obsługujących obszary o średnicy od siedmiu do dziesięciu kilometrów. W takich strefach możliwe będzie osiągnięcie prędkości transmisji danych rzędu 75 Mbit/s.
Wystarczy to do udostępnienia sześćdziesięciu klientom łączy radiowych nieustępujących jakością kablowym łączom typu T1 lub zamiennie kilkuset kanałów komunikacyjnych odpowiadających nieco "węższym" liniom DSL. [18]
Rysunek 5.6. Schemat bezprzewodowego dostępu do Internetu
Źródło: http://img.chip.pl/i/5/c/9/a/752114_ac8a4ccc4c.gif
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.