Technologie satelitarne
Jako trzeci ze sposobów ominięcia problemu infrastruktury w połaczeniu miedzy komputerami jest wykorzystanie sieci satelitarnych. Rozróżniamy dwa typy takich sieci: jednokierunkowy (tylko odbiór) i dwukierunkowy.
W jednokierunkowym łączu satelitarnym dostęp do sieci operatora satelitarnego jest realizowany przy pomocy lokalnego klienta proxy (HTTP i FTP) oraz SOCKS (4 i 5). Użytkownik łączy się z maszynami operatora satelitarnego przez naziemny kanał zwrotny, przesyłając mu swoje "zamówienie". Żądane dane, a więc np. zawartość strony internetowej, operator pobiera z Sieci i przesyła abonentowi przez satelitę, antenę i kartę DVB.
Serwer proxy/SOCKS umożliwia surfowanie czy kopiowanie plików, ale też pobieranie i wysyłanie listów, korzystanie z klientów FTP, P2P, IRC, Real-Playera i komunikatorów.
Rysunek 5.4. Schemat połączenia satelitarnego jednokierunkowego
Źródło: http://img.chip.pl/i/5/5/f/c/787513_bec1f8509c.gif
Dwukierunkowe systemy satelitarne bazują na technologii VSAT (z ang. Very Small Aparature Terminal) opracowanej w latach 80. w Stanach Zjednoczonych. Najczęściej wykorzystują standard DVB-RCS (Digital Video Broadcasting - Return Channel System), pozwalający łączyć przekaz sygnału telewizyjnego opartego na systemie DVB z transmisją danych w technologii VSAT. Standard DVB-RCS umożliwia nadawanie sygnału za pośrednictwem satelity wraz z cyfrowym sygnałem telewizyjnym przez jedną naziemną stację przekaźnikową nawet kilkuset tysiącom użytkowników. Dzięki temu koszty przekazu są mniejsze.
W dwukierunkowych systemach satelitarnych najczęściej używany jest protokół opracowany przez amerykańską firmę Hughes Network Systems - IPoS (Internet Protocol Over Satellite). Umożliwia on optymalne wykorzystanie łączy satelitarnych zarówno w tradycyjnych zastosowaniach, takich jak przeglądanie stron internetowych oraz korzystanie z poczty elektronicznej, jak i w bardziej zaawansowanych zastosowaniach typu VoIP czy wideokonferencyjne.
Rysunek 5.5. Schemat połączenia satelitarnego dwukierunkowego
Źródło: http://www.chip.pl/images/0103/001408_0030.gif
Jedną z podstawowych zalet "satelitarnego Internetu" jest jego dostępność niezależnie od położenia geograficznego użytkownika. Dzięki satelicie z łącza szerokopasmowego można korzystać także tam, gdzie np. DSL czy CATV nie są i pewnie nieprędko będą osiągalne. Oprócz klasycznych usług, jak przeglądanie stron internetowych, korzystanie z poczty elektronicznej, dyskusji online czy FTP, operatorzy satelitarni oferują dodatkowo usługi multimedialne, np. filmy, streaming audio i wideo.
Największym mankamentem, zwłaszcza łączy dwukierunkowych, jest duże opóźnienie sygnału (ang. latency), które w praktyce może osiągać nawet kilka sekund. Jest ono spowodowane dużą liczbą urządzeń pośrednich i odległością, jaką sygnał ma do pokonania od komputera użytkownika do operatora i z powrotem poprzez satelitę (do 150 tys. km). Dlatego też Internet satelitarny nie jest najlepszym rozwiązaniem dla miłośników interaktywnych gier sieciowych, wymagających szybkiej reakcji gracza. Trzeba również pamiętać, że na jakość sygnału mogą wpływać warunki atmosferyczne. Przy silnym wietrze czy obfitych opadach połączenie bywa przerywane, dlatego też rozwiązanie to nie jest zbyt popularne.[17]
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.