Technologie transmisji
Istnieją cztery różne technologie transmisji, z których każda używa innej części spektrum elektromagnetycznego. Są nimi:
radio szerokopasmowe, radio wąskopasmowe, radio pojedynczego pasma,
podczerwień,
laser.
Efektywne zakresy transmisji pierwszych dwóch metod ograniczone są przez zarządzenia komisji FCC dotyczącymi maksymalnych dopuszczalnych mocy transmisji (w watach). Zasięgi dwóch ostatnich technologii również limitowane są przez komisję FCC, choć bardziej nawet ogranicza je ich niezdolność do przenikania wszelkich ciał stałych o jakiejkolwiek gęstości. Fale radiowe na przykład mogą przenikać przez większość ścian budynków poza najbardziej gęstymi. Do osłabienia promieniowania o częstotliwościach radiowych w stopniu dającym się zauważyć gołym uchem" potrzebne są zwykle ściany żelbetonowe wielokrotnie wzmacniane (o gęstej konstrukcji stalowej). Natomiast promieniowanie świetlne, takie jak podczerwone czy laserowe, jest dużo bardziej łamliwe: kartka papieru lub nawet kłęby dymu czy mgła potrafią je całkowicie wytłumić.
Czestotliwość radiowa szerokiego spektrum
W Stanach Zjednoczonych pasma 902 - 928 MHz oraz 2,4 - 2,4835 GHz spektrum elektromagnetycznego przypisane zostały do użytku przemysłowego, naukowego i medycznego. Ostatnio również pasmo 5.725 - 5,850 GHz zostało w USA udostępnione jako pasmo transmisji radiowych szerokiego spektrum. Korzystanie z tych zakresów nie podlega licencjonowaniu, co oznacza, że komisja FCC -poza ustaleniem wytycznych dotyczących urządzeń, za pomocą których z pasm tych można korzystać nie ingeruje w to, kto ich używa. Inaczej jest z pozostałą częścią spektrum. Zwykle osoba lub jednostka organizacyjna (na przykład stacja radiowa) w zamian za zobowiązanie się do przestrzegania wytycznych ustalonych przez Komisję otrzymuje pozwolenie na korzystanie z określonego zakresu pasma w określonym regionie geograficznym.
W połączeniu z technologiami transmisji szerokopasmowej używać można głównie dwóch technik transmisji. Określają one sposób korzystania z "niezupełnie-fizycznych" nośników transmisji.
Technikami tymi są:
niebezpośrednia sekwencja częstotliwości,
bezpośrednia sekwencja częstotliwości.
Podczerwień
Kolejna technologia transmisji bezprzewodowej oparta jest na podczerwieni, czyli zakresie częstotliwości znajdującym się między widoczną częścią spektrum elektromagnetycznego a najkrótszymi mikrofalami. Mimo że podczerwień jest rodzajem światła, to obejmuje ono również częstotliwości niewidoczne dla ludzkiego oka, podczerwień jest bowiem światłem niewidzialnym, które nie przenika ciał stałych, lecz odbija się od nich. Istnieją dwa rodzaje światła podczerwonego: rozproszone i kierunkowe, z których pierwsze przypomina rodzaj promieniowania wysyłanego przez latarnię, a drugi, przez latarkę. Mniejsza koncentracja promieni rozproszonego światła podczerwonego umożliwia również mniejszą potencjalną szybkość przesyłania danych. Większość urządzeń gospodarstwa domowego (o ile nie wszystkie), które używają promieniowania podczerwonego, wykorzystuje podczerwień kierunkową. Urządzenie wysyłające tego rodzaju promieniowanie (np. pilot) musi być wymierzone w kierunku odbiornika (np. telewizora, magnetowidu, wieży itp.), aby polecenia (np. wprowadzane m pomocą przycisków pilota) mogły być przez niego rozpoznane. Ta sama zasada dotyczy sieci LAN wykorzystujących kierunkowe promienie podczerwone. Sieci LAN wykorzystujące rozproszone promieniowanie podczerwone wysyłają je we wszystkich kierunkach. Promienie odbijają się od ścian, sufitów i wszystkich ciał stałych obecnych w pomieszczeniu, umożliwiając w ten sposób ustanowienie połączenia z urządzeniem, które niekoniecznie znajduje się w zasięgu wzroku.
Laser
Transmisje oparte na promieniowaniu laserowym w sieciach LAN są rodzajem systemu światłowodu bez okablowania światłowodowego. Nie jest to idealne porównanie, ponieważ większość sieci LAN używa systemów optycznych sterowanych nie za pomocą lasera, ale dobrze oddaje zasadę działania i obraz rzeczy. Koszt technologii laserowej wyklucza wykorzystywanie jej do przyłączania do sieci poszczególnych stacji. Technologię tę lepiej więc stosować do łączenia grup stacji z jednostką dostępu, która wysyła i odbiera sygnały laserowe w imieniu całego zespołu. W ten sposób wysokie koszty lasera zostają rozłożone na wiele stacji roboczych, zwiększając ekonomiczną efektywność instalacji. Decydując się na taki sposób korzystania z lasera, najlepiej zamontować go pod samym sufitem, jak najdalej od ludzi, a to ze względu na dwie przyczyny: po pierwsze zmniejsza to prawdopodobieństwo przypadkowego uszkodzenia wzroku, a po drugie zmniejsza prawdopodobieństwo zakłócenia sygnału przez ludzkie ruchy. Urządzenia laserowe mogą również być używane do łączenia sieci LAN znajdujących się na przykład na przeciwnych stronach parkingu. Jak pamiętamy z podrozdziału Bezprzewodowe sieci LAN", rozwiązanie takie umożliwia przesyłanie większej liczby bitów na sekundę po niższym (niż przy wykorzystaniu linii dzierżawionych i routerów) koszcie.
Bezprzewodowe sieci LAN były, jak dotąd, zbiorem nie współdziałających produktów i technologii. Nie zdobyły więc szerokiej akceptacji, a ich występowanie ograniczone było do nis/ rynkowych. Standaryzacja wspólnego sposobu dostępu do nośnika oraz warstwy fizycznej przez instytut IEEE obiecuje poprawę tego stanu rzeczy w przyszłości.
Kluczowym wskaźnikiem stopnia współoperacyjności jest cena takiej sieci za jedną stację roboczą, która będzie się zmniejszać w miarę zwiększania się możliwości współdziałania tego rodzaju systemów. W takiej sytuacji bezprzewodowe sieci LAN mają szansę stania się instalacjami typowymi. Trudno się spodziewać, ażeby bezprzewodowe sieci LAN stały się technologią zamienną w stosunku do przewodowych sieci LAN. W czasie, w którym wydajność sieci bezprzewodowych osiągnęła poziom sprawności typowych sieci przewodowych, ten ostatni stał się już nieaktualny, a dokładnie rzecz biorąc, zwiększył się kilkukrotnie, l jak na razie nie wygląda na to, by różnica między wydajnościami sieci tych typów miała ulec zmniejszeniu.
Jednakże, sieci bezprzewodowe charakteryzują się pewnymi właściwościami, których sieci przewodowe dostarczyć nic potrafią. Odpowiednio wykorzystywane, mogą być bardzo efektywne.[12]
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.